Τις ζωγραφίζω τις λέξεις που κλέβω απ τα σύννεφα κι απ τα πουλιά που ακούν. Λέξεις που γράφονται άλλοτε με το βλέμμα πότε πότε με μελάνι ενίοτε με τη σιωπή. Τις μεταλλάσσω σε αέρινες σκιές με ασαφές περίγραμμα και τις μεταφέρω σε καμβά, γεμίζοντάς τες με χρώματα αχνά και διάφανα, πάντα σε φόντο γαλάζιο όπως αυτό της απέραντης θάλασσας που μ’ αγκαλιάζει και πινελιές χρωματιστές της κάθε εποχής προτίμηση. Τώρα, στου φθινοπώρου που ‘λθε του ‘βαλα κίτρινες… Σοφοκλής Κουρτίδης