Δεν είχε "λέπι" η θάλασσα εκείνη τη μέρα του Απρίλη. Μέσ' στη στεναχώρια οι ερασιτέχνες στο πλωτό... Κρίμα στο καλό το δέσιμο, αλάργα στα βαρέλια, κρίμα στη φιλόξενη μπουνάτσα που μας έλαχε, κρίμα και στον ηλιάτορα που μεγάλη χάρη τη μέρα αυτή μας έκανε. Είχαμε κατάλληλα εργαλεία, είχαμε δολώματα πολλά, είχαμε εμπειρία, γνώση και υπομονή και τι δεν είχαμε. Αλλά τύχη δεν είχαμε....!! Περιμέναμε ώρες τα θύματα, σαν παλιοί ψαράδες προσπαθώντας και πάλι προσπαθώντας, μήπως και "πέσει κάτι στ' αγκίστρι μας", μη γυρίσουμε "άδειοι" και ρεζιλευτούμε, μιας και τάξαμε εδώ και μια βδομάδα στο σπίτι "θαλασσινές φρεσκαδούρες". - Μη μαγειρέψτε, είπαμε χθες νωρίς, θα φροντίσουμε εμείς.... Ούτε και της εποχής τα μαύρα κι άραχνα έπεσαν στο αγκίστρι μας. - "Ρε γκαντεμιά", να λέει ο ένας, "ρε τι να φταίει", να λέει κι ο άλλος .... Και έτσι "μες τη στεναχώρια", στο τσίπουρου την παρηγοριά είπαμε να "το ρίξουμε"... - Τι χάλι....τι άδικο και τι κακοτυχιά !! (είπα και το τραγούδι..) Είχαμε φροντίσει ωραία μεζεδάκια και είχαμε τσίπουρο καλό. Νάσου ο ένας, γεια σου ο άλλος και μονομιάς, η θλίψη της αψαριάς απ 'τη βάρκα εξανεμίσθει.. Δεν πειράζει, έχει ο θεός, λέγαμε σαν τα ποτήρια ψηλά σηκώναμε και έτσι η ώρα γρήγορα κι ευχάριστα πέρασε. Στην επιστροφή, μετά από κάτι ώρες, -βρήκαμε τελικά την ακτή-, διαπιστώσαμε ότι η Χαλάστρα, παρά το ότι "δεν έχει θάλασσα", έχει "πολύ καλή θαλασσινή φρεσκαδούρα", κάπου πάνω σε μια στροφή...! - Βρε τι τύχη, βγήκανε ψάρια στη στεριά.... Τα "πήραμε", δύο ειδών, για νάνε ανόμοια, τα καλο-πληρώσαμε, τα "μπλέξαμε" αδειάζοντας τα στο ψυγείο όλα μαζί ζαρωμένα (μη και υπόνοιες προκαλέσουν..) και γυρίσαμε "γεμάτοι" και "με το κεφάλι ψηλά" (μέχρι που πόνεσε και ο σβέρκος μας......) - Τι φρέσκο και νόστιμο ψάρι είν ' αυτό, στο τραπέζι ακούγαμε και 'μεις ψευτοκαμαρωτοί ψαράδες ο ένας τον άλλο νόημα κάναμε.... Ήταν μια μέρα όμορφη και ...αποδοτική. Θα "το ξανακάνουμε".... Δεν πειράζει που "δεν έχει πάντα λέπι" στη θάλασσα...